Θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος

Οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατοςείναι μια εκφυλιστική-δυστροφική νόσος του χόνδρινου ιστού που οδηγεί σε έκθεση των κεφαλών των οστών και περιορισμένη κίνηση στην άρθρωση. Η ασθένεια είναι μη φλεγμονώδης και εξελίσσεται αργά - η μετάβαση από το αρχικό στάδιο στην αναπηρία διαρκεί από αρκετά χρόνια έως αρκετές δεκαετίες. Η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος είναι μία από τις 5 κορυφαίες αιτίες αναπηρίας και αναπηρίας παγκοσμίως.

Η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος (γονάρθρωση) επηρεάζει περισσότερο από το 20% των ατόμων ηλικίας άνω των 55 ετών, αλλά η νόσος γίνεται όλο και νεότερη - όλο και πιο συχνά τα συμπτώματά της εμφανίζονται μέχρι την ηλικία των 25 ετών.

Η έγκαιρη θεραπεία της αρθροπάθειας της άρθρωσης του γόνατος θα βοηθήσει στην αποφυγή επιπλοκών και της καταστροφής του χόνδρινου ιστού.

Σημάδια οστεοαρθρίτιδας του γόνατος

Η φθορά του αρθρικού χόνδρου συνοδεύεται από χαρακτηριστικά σημεία, η ένταση των οποίων εξαρτάται από το στάδιο της νόσου.Τις περισσότερες φορές οι ασθενείς παραπονούνται για:

• Πρωινή δυσκαμψία και μειωμένη κινητικότητα στην άρθρωση (απαιτείται περίοδος προθέρμανσης μετά το ξύπνημα).
• Πόνος και ενόχληση στα γόνατα, που αυξάνεται μετά από σωματική άσκηση (μεγάλοι βόλτες, τρέξιμο ή ορθοστασία) και υποχωρεί με την ανάπαυση.
• στο 2ο στάδιο - το λεγόμενο. αρχικός πόνος που εμφανίζεται μετά από παραμονή σε μια θέση για μεγάλο χρονικό διάστημα.
• αυξημένη κόπωση, η οποία συχνά αποδίδεται σε αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία.
• ξηρό σκληρό τσούξιμο, που επαναλαμβάνεται περιοδικά όταν λυγίζετε και απελευθερώνετε τα γόνατα.
• Οίδημα και άλλα φλεγμονώδη συμπτώματα που εμφανίζονται στο 2ο στάδιο της νόσου λόγω τραύματος στους περιαρθρικούς ιστούς.
• Μετεωρευαισθησία, αυξημένα συμπτώματα την κρύα εποχή.

Όταν προσπαθείτε να λυγίσετε το γόνατο που έχει προσβληθεί από γονάρθρωση στο όριο, υπάρχει έντονος πόνος και αίσθημα σωματικού εμποδίου. Σε μεταγενέστερα στάδια, συμπεριλαμβανομένης της θεραπείας της αρθροπάθειας της άρθρωσης του γόνατος, οι ασθενείς έχουν διαταραγμένο βάδισμα (θα κουνάνε, οι ασθενείς περπατούν σε δύσκαμπτα πόδια), οι παραμορφώσεις των κάτω άκρων εμφανίζονται με τη μορφή του γράμματος "O" ή "X" .

Η ύπουλα της νόσου έγκειται στο γεγονός ότι μπορεί να προχωρήσει λανθάνουσα για χρόνια και τα πρώτα σημαντικά συμπτώματα εμφανίζονται συχνά μόνο στο 2ο στάδιο - όταν η πλήρης αποκατάσταση του αρθρικού χόνδρου δεν είναι πλέον δυνατή.
Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε έναν γιατρό με τα πρώτα σημάδια ενόχλησης στα γόνατα - για παράδειγμα, λιποθυμία, πόνος που εμφανίζεται όταν δεν υπάρχει επαρκής παραγωγή αρθρικού υγρού. Θυμηθείτε: Ο πόνος στο γόνατο δεν είναι φυσιολογικός, ανεξαρτήτως ηλικίας. Η έγκαιρη εξέταση και θεραπεία της αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος πρώτου βαθμού μπορεί να σας προστατεύσει πλήρως από τους βασανιστικούς πόνους στις αρθρώσεις σε μεγάλη ηλικία.

Τι συμβαίνει εάν η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος δεν αντιμετωπιστεί;

Με αυτοθεραπεία, μη συμμόρφωση με τις συστάσεις του γιατρού ή χωρίς θεραπεία, η αρθροπάθεια της άρθρωσης του γόνατος εξελίσσεται κατά μέσο όρο 3-8 φορές πιο γρήγορα από ό, τι με τη σύνθετη θεραπεία. Εάν η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος γίνει επιθετική, ο ασθενής μπορεί να χάσει την ικανότητα να κινείται κανονικά πριν φτάσει στην ηλικία συνταξιοδότησης.

Η αποτελεσματική αντιμετώπιση της αρθρώσεως του γόνατος στο οξύ στάδιο είναι ιδιαίτερα σημαντική. Μπορεί να προκληθεί από κρύο, υγρό καιρό, σωματικό ή συναισθηματικό στρες, αλλεργίες, δηλητηρίαση, μετακίνηση σε περιοχή με διαφορετικό κλίμα - με μια λέξη, οποιοδήποτε σωματικό σοκ. Η επιδείνωση της αρθροπάθειας εμφανίζεται με την καταστροφή μεγάλου αριθμού χονδροκυττάρων. Σε απάντηση, το σώμα παράγει ένζυμα σχεδιασμένα να επεξεργάζονται και να απομακρύνουν τα νεκρά κύτταρα. Ωστόσο, εάν η συγκέντρωσή τους είναι πολύ υψηλή, υποφέρουν και οι υγιείς περιοχές χόνδρου – οι κυτταρικές μεμβράνες γίνονται πιο λεπτές και αναπτύσσονται εστίες διάβρωσης στον αρθρικό υμένα. Αυτή η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει για αρκετές εβδομάδες εάν δεν σταματήσει με φαρμακευτική αγωγή για την οστεοαρθρίτιδα του γόνατος και μπορεί να είναι μόνιμη σε περίπτωση χρόνιου στρες, έλλειψης ύπνου ή ανεπαρκούς διατροφής.

Τελικά, χωρίς θεραπεία, η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος οδηγεί σε πλήρη στένωση του αυλού του αρθρικού χώρου μέσω της ανάπτυξης οστεοφύτων. Το κενό που είναι απαραίτητο για την κανονική κίνηση κλείνει και ο ασθενής δεν μπορεί να λυγίσει το πόδι ακόμη και 30-45 °. Η δυσκολία δεν είναι μόνο όταν ανεβαίνεις σκάλες, αλλά και όταν σηκώνεσαι από τον καναπέ ή κανονική κίνηση. Αυτή η κατάσταση συνοδεύεται από πόνο από τον οποίο τα συμβατικά αναλγητικά δεν βοηθούν. Σε τέτοιες περιπτώσεις, υπάρχει μόνο μία επιλογή για την αντιμετώπιση της αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος - χειρουργική θεραπεία με πλήρη αντικατάσταση της αρθρικής αρχιτεκτονικής με πρόθεση και επακόλουθη μακροχρόνια αποκατάσταση. Αλλά και σε αυτή την περίπτωση, οι περισσότεροι ασθενείς δεν καταφέρνουν να επιστρέψουν σε μια απολύτως φυσιολογική ζωή.

Θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος

Ανάλογα με το στάδιο της νόσου και την κατάσταση της άρθρωσης, πραγματοποιείται συντηρητική ή χειρουργική θεραπεία της αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος.

Η θεραπεία της αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος 1ου βαθμού πραγματοποιείται πάντα με συντηρητικές μεθόδους - με έναν επιτυχημένο συνδυασμό περιστάσεων και καλή αυτοπειθαρχία του ασθενούς, είναι δυνατή η επούλωση της νόσου ή η σταθερή ύφεση.

Η θεραπεία της αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος 2ου βαθμού, κατά κανόνα, βασίζεται στη χρήση όλων των μεθόδων συντηρητικής θεραπείας. Ωστόσο, ο γιατρός μπορεί να αποφασίσει για μια μικρή χειρουργική επέμβαση στην άρθρωση εάν η ασθένεια εξελιχθεί επιθετικά ή με επιπλοκές.

Η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας γόνατος 3ου βαθμού περιλαμβάνει σχεδόν πάντα χειρουργική επέμβαση.

Η ολοκληρωμένη συντηρητική θεραπεία της αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος περιλαμβάνει την εξάλειψη του πόνου και της φλεγμονής, την αποκατάσταση του χόνδρινου ιστού και την αύξηση του εύρους κίνησης στην άρθρωση. Για αυτό, ο ασθενής συνταγογραφείται ορθοπεδικό καθεστώς φορτίων και ανάπαυσης, συστηματικών και τοπικών φαρμάκων (ορμονικά και μη ορμονικά αντιφλεγμονώδη φάρμακα, αναλγητικά, χονδροπροστατευτικά και άλλα). Οι καινοτόμες βιολογικές μέθοδοι κερδίζουν επίσης δημοτικότητα - ενέσεις φαρμάκων για τη θεραπεία της αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος απευθείας στον αρθρικό σάκο. Σε αυτή την περίπτωση, χρησιμοποιούνται ενέσεις PRP (πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια) και ενέσεις βλαστοκυττάρων από τον λιπώδη ιστό του ίδιου του ασθενούς. Παράλληλα, συνδέονται βοηθητικές μέθοδοι και μέθοδοι αποκατάστασης - φυσιοθεραπεία, μασάζ, χειρωνακτική θεραπεία, θεραπευτικές ασκήσεις.

Η χειρουργική θεραπεία της αρθροπάθειας της άρθρωσης του γόνατος πραγματοποιείται σε περιπτώσεις όπου τα φάρμακα είναι ανίσχυρα.Με αυτήν την παθολογία, ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει τις ακόλουθες διαδικασίες:

• Αρθροσκόπηση γόνατος. Ο συλλογικός όρος για μια ομάδα ελάχιστα επεμβατικών χειρουργικών επεμβάσεων που στοχεύουν στην αφαίρεση ενός σπασμένου τμήματος ιστού της άρθρωσης ή οστεοφύτων ή μερική αφαίρεση της αρθρικής μεμβράνης. Σας επιτρέπει να καθυστερήσετε ή να αποκλείσετε την προσθετική, καθώς και να εξαλείψετε την ενόχληση στα αρχικά στάδια της νόσου. Χρησιμοποιείται κυρίως για τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος σε ασθενείς ηλικίας κάτω των 60 ετών.
• οστεοτομία. Χειρουργική επέμβαση που κόβει μέρος του οστού και διορθώνει τον άξονα που φέρει βάρος του προσβεβλημένου γόνατος, κάτι που μπορεί να βοηθήσει στην επιβράδυνση των εκφυλιστικών αλλαγών. Συνήθως πραγματοποιείται στη θεραπεία της αρθρώσεως δεύτερου βαθμού της άρθρωσης του γόνατος.
• ενδοπροσθετική. Μερική ή ολική αντικατάσταση της άρθρωσης του γόνατος με εμφύτευμα τιτανίου που διαρκεί 15-20 χρόνια. Αυτή η τεχνική είναι η τελευταία λύση καθώς εμπεριέχει ορισμένους κινδύνους. Συνιστάται για ασθενείς άνω των 55 ετών.

Όλες αυτές οι επεμβάσεις απαιτούν περίοδο ανάρρωσης και έχουν αρκετές αντενδείξεις, επομένως η καλύτερη επιλογή είναι η πρόληψη (θεραπεία άσκησης, χονδροπροστατευτικά) και η θεραπεία της αρθρώσεως του γόνατος στα αρχικά στάδια.

Εκτός από τις κύριες μεθόδους θεραπείας, χρησιμοποιούνται διαιτοθεραπεία και άλλες μέθοδοι μείωσης του σωματικού βάρους. Επίδεσμοι και άλλες ορθώσεις (μπαστούνια, ορθοπεδικοί πάτοι κ. λπ. ) χρησιμοποιούνται για την ανακούφιση της πάσχουσας άρθρωσης.

Η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος συνταγογραφείται από ρευματολόγο ή ορθοπεδικό. Στο πρώτο ραντεβού, θα ψηλαφήσουν την άρθρωση, θα κάνουν κινητικές εξετάσεις και στη συνέχεια θα παραπέμψουν τον ασθενή για τομογραφία ή ακτινογραφία.

Θεραπευτικές ασκήσεις στην οστεοαρθρίτιδα του γόνατος

Η θεραπευτική άσκηση για τα κάτω άκρα της ζώνης θεωρείται η πιο αποτελεσματική μέθοδος ανακούφισης από τον πόνο και θεραπείας της αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος πρώτου βαθμού. Τα πρώτα αποτελέσματα των θεραπευτικών ασκήσεων εμφανίζονται μετά από 2-4 εβδομάδες συνεχούς προπόνησης. Η συνέχεια στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος είναι ένας από τους κύριους παράγοντες που επηρεάζουν την αποτελεσματικότητα της θεραπείας άσκησης. Ένα πλήρες μάθημα πραγματοποιείται κάθε μέρα 1 φορά την ημέρα, συνιστάται επίσης να κάνετε τουλάχιστον 3-4 προπονήσεις κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Οι θεραπευτικές ασκήσεις για την οστεοαρθρίτιδα του γόνατος σε περιόδους ύφεσης θα βοηθήσουν στην ανακούφιση του πόνου.

Το κύριο καθήκον των σωματικών ασκήσεων στη θεραπεία της αρθροπάθειας της άρθρωσης του γόνατος είναι η ενίσχυση των μυών του μηρού και του κάτω ποδιού, η διατήρηση της ελαστικότητας των συνδέσμων και των τενόντων, καθώς και η καταπολέμηση της μυϊκής απώλειας που χαρακτηρίζει την αρθροπάθεια. Αυτό σας επιτρέπει να μεταφέρετε το φορτίο από την άρθρωση στις περιαρθρικές δομές - και έτσι να επιβραδύνετε τη μηχανική τριβή του χόνδρου, να μειώσετε τη φλεγμονή.

Ασκήσεις για την αντιμετώπιση της αρθρώσεως του γόνατος γίνονται και για τα δύο πόδια! Εάν ο πόνος είναι έντονος, η συνεδρία πρέπει να διακοπεί ή να συνεχιστεί με πιο ήπιο ρυθμό.

1. Αρχική θέση - ξαπλωμένη ανάσκελα. Το ένα πόδι τεντώνεται στο πάτωμα, το άλλο λυγίζει στις 90° και ανασηκώνεται (κάτω πόδι παράλληλα με το πάτωμα). Εκτελούμε κινήσεις με το κάτω πόδι πάνω-κάτω όσο το εύρος κίνησης στην άρθρωση επιτρέπει.
2. Αρχική θέση - ξαπλωμένη ανάσκελα. Ας κάνουμε την άσκηση με το ποδήλατο.
3. Αρχική θέση - ξαπλωμένη στο στομάχι σας. Κουνάμε εναλλάξ τα πόδια μας, προσπαθώντας να φέρουμε τις φτέρνες όσο πιο κοντά γίνεται στους γλουτούς.
4. Αρχική θέση - ξαπλωμένος στο πλάι, το χέρι είναι λυγισμένο κάτω από το κεφάλι ή τεντωμένο πάνω από το κεφάλι σε ευθεία με το σώμα. Το άλλο χέρι ακουμπά στο πλάι. Κουνάμε ψηλά με τεντωμένα τα πόδια. Αλλάζουμε πλευρά.
5. Αρχική θέση - ξαπλωμένη ανάσκελα. Τραβάμε τα πόδια κατά μήκος του δαπέδου με τη φτέρνα προς τα εμπρός (μακριά από εσάς), οι κάλτσες "κοιτάζονται μεταξύ τους".
6. Αρχική θέση - ξαπλωμένη στο στομάχι σας. Κάνουμε την άσκηση «βάρκα». Αν η φυσική κατάσταση δεν το επιτρέπει, βάζουμε τις παλάμες μας και από τις δύο πλευρές του στήθους και παίρνουμε τα πόδια μας με τη σειρά τους πίσω, νιώθοντας ένταση στο πίσω μέρος των μηρών και στο κάτω μέρος των ποδιών.
7. Αρχική θέση - ξαπλωμένη ανάσκελα. Γυρίζουμε εναλλάξ τα πόδια μας και προσπαθούμε να περιγράψουμε τον πλήρη κύκλο με τις κάλτσες.
8. Αρχική θέση - στέκεται στον τοίχο. Κάνουμε οκλαδόν αργά και ομοιόμορφα, χωρίς να σηκώνουμε την πλάτη μας από τον τοίχο για να κατανείμουμε το φορτίο. Όταν τα πόδια είναι λυγισμένα 90 ° στα γόνατα, ξεκινάμε μια ομαλή ανοδική κίνηση.
9. Αρχική θέση - όρθια. Εναλλακτικά κουνάμε τα πόδια μας προς τα εμπρός, προς τα πίσω και προς τα πλάγια.

Σημείωση: οι θεραπευτικές ασκήσεις μετά από χειρουργική επέμβαση αρθρώσεων έχουν τις δικές τους ιδιαιτερότητες και ποικίλλουν ανάλογα με το πόσες ημέρες έχουν περάσει από την επέμβαση. Συνταγογραφείται από γιατρό - χειρουργό ή ειδικό αποκατάστασης.

Μασάζ για οστεοαρθρίτιδα γόνατος

Το θεραπευτικό μασάζ για την αρθροπάθεια του γόνατος γίνεται και στα δύο πόδια. Αρχικά απαιτούνται συνήθως τουλάχιστον 10-12 συνεδρίες με μασέρ-αποκαταστάτη ή με τη βοήθεια συσκευών υδρομασάζ, αλλά ένα απλό χαλαρωτικό μασάζ μπορεί να γίνει στο σπίτι. Περιλαμβάνει τους ακόλουθους τύπους κινήσεων:

• επιφανειακό χάιδεμα και τρίψιμο (πάνω και κάτω, δεξιόστροφα και αριστερόστροφα).
• ανίχνευση και τέντωμα με τις άκρες των δακτύλων σε βαθύτερους ιστούς.
• Τσίμπημα και σφύζει στο δέρμα.

Το μασάζ για την οστεοαρθρίτιδα του γόνατος πρέπει να γίνεται από ειδικό που δεν θα βλάψει την πάσχουσα άρθρωση

Το αυτο-μασάζ μπορεί να συνδυαστεί με τη θεραπεία της αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος με φαρμακευτική αγωγή: δεν θα είναι περιττό να εφαρμόσετε θερμαντική αλοιφή ή βάλσαμο πριν ή κατά τη διάρκεια της συνεδρίας. Μπορείτε επίσης να κάνετε ένα ζεστό μπάνιο πριν από τη διαδικασία.

Σημαντικό: Το μασάζ αντενδείκνυται σε ασθενείς με συμπτώματα φλεγμονής (οστεοαρθρίτιδα ή επιδείνωση αρθροπάθειας). Σε αυτή την περίπτωση απαιτείται θεραπεία οξείας φάσης.

Διατροφική θεραπεία για την αρθρίτιδα

Το τυπικό διατροφικό πρωτόκολλο για τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος απαιτεί:

• Περιορίστε τα τρόφιμα και τα πιάτα πλούσια σε απλούς υδατάνθρακες (λευκό ψωμί, ζαχαροπλαστεία, σνακ, γλυκά, πατάτες, ζάχαρη).
• εξαιρουμένων των επεξεργασμένων (έτοιμα προς κατανάλωση) και των πιάτων με υψηλή περιεκτικότητα σε αλάτι - γρήγορο φαγητό, ημικατεργασμένα προϊόντα, λουκάνικα.
• Αποφύγετε το αλκοόλ, τον καφέ χωρίς καφεΐνη και τα λιπαρά κρέατα.

Αντίθετα, επικολλήστε τα ακόλουθα στο μενού:

• Πιάτα με φύτρα και δημητριακά ολικής αλέσεως.
• λιπαρά ψάρια των βορείων θαλασσών και διαιτητικό κρέας πουλερικών·
• χόνδρος (αυτιά, nyushki, πόδια και άλλα μέρη πλούσια σε κολλαγόνο ζώων εκτροφής), ασπίδα και ζελέ.
• Φρούτα και λαχανικά πλούσια σε βιταμίνες και αντιοξειδωτικά (ιδιαίτερα βιταμίνες A, B12, C, E).
• Ξηροί καρποί και άλλες πηγές ωμέγα λιπαρών οξέων και πολύτιμων μετάλλων.

Η δίαιτα για την οστεοαρθρίτιδα του γόνατος παρέχει μια ισορροπημένη διατροφή που βοηθά στην αποκατάσταση του χόνδρου.

Συνιστάται επίσης η θεραπεία της αρθροπάθειας της άρθρωσης του γόνατος με φάρμακα - σύμπλοκα βιταμινών-μεταλλών (2 μαθήματα το χρόνο).

Φυσικοθεραπεία για τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος

Οι ακόλουθες φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες χρησιμοποιούνται για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της αρθρώσεως του γόνατος και την ενίσχυση της επίδρασης της φαρμακευτικής αγωγής:

• μαγνητοθεραπεία;
• θεραπεία λέιζερ?
• UHF;
• θεραπεία υπερήχων?
• Ενίσχυση?
• ηλεκτροφόρηση (συμπεριλαμβανομένων φαρμάκων - με αναλγίνη, νοβοκαΐνη ή χυμοθρυψίνη).
• εφαρμογές οζοκερίτη και παραφίνης.
• θερμοθεραπεία (κρυοθεραπεία, θερμική επαγωγή).
• φωνοφόρηση (ειδικά με υδροκορτιζόνη).
• Μπαλνεολογική θεραπεία (λουτρά θείου, υδρόθεου).

Ο βελονισμός στη θεραπεία της αρθροπάθειας της άρθρωσης του γόνατος δεύτερου βαθμού συνήθως δεν χρησιμοποιείται.

Πριν παρακολουθήσετε τις διαδικασίες, είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε το γιατρό σας - πολλοί τύποι φυσιοθεραπείας αντενδείκνυνται σε περίπτωση έξαρσης της νόσου.

Φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος

Η θεραπεία της αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος με φάρμακα πραγματοποιείται συμπτωματικά, λαμβάνοντας υπόψη την ατομική αντίδραση του ασθενούς στα επιλεγμένα φάρμακα. Η φαρμακευτική θεραπεία - ενέσεις, αλοιφές ή δισκία για τη θεραπεία της αρθρώσεως του γόνατος - συνταγογραφείται συνήθως σε μαθήματα ή ανάλογα με τις ανάγκες.

Για να επιλέξετε τα σωστά φάρμακα για τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος, συμβουλευτείτε έναν γιατρό ο οποίος μετά από έρευνα θα επιλέξει τα απαραίτητα φάρμακα.

Υπάρχουν διάφορες κατευθύνσεις στη φαρμακευτική θεραπεία της αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος: διευκόλυνση της ζωής του ασθενούς, βελτίωση της διατροφής του χόνδρου, αναγέννηση του χόνδρινου ιστού και διατήρηση του φυσιολογικού μυοσκελετικού συστήματος.

Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα

Για την ανακούφιση των παροξύνσεων, ανάλογα με την ένταση του συνδρόμου πόνου, τα ΜΣΑΦ σε ταμπλέτες ή κάψουλες λαμβάνονται καθ' όλη τη διάρκεια (περίπου 12 ημέρες) ή ανάλογα με τις ανάγκες. Η ανεξέλεγκτη λήψη ΜΣΑΦ κατά παράβαση των εντολών ή των συστάσεων του γιατρού είναι γεμάτη με έλκος στομάχου ή εντέρου. Πρέπει να λαμβάνονται με εξαιρετική προσοχή σε συνδυασμό με γλυκοκορτικοστεροειδή και φάρμακα που επηρεάζουν την πήξη του αίματος. Άλλοι παράγοντες κινδύνου είναι η ηλικία άνω των 65 ετών, το κάπνισμα, η κατανάλωση αλκοόλ κατά τη διάρκεια του μαθήματος. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι γιατροί συνήθως συνιστούν την ένεση φαρμάκων, παρακάμπτοντας τη γαστρεντερική οδό. Μαζί με τα ΜΣΑΦ, είναι επιθυμητό να λαμβάνονται γαστροπροστατευτικά.

Το μέγιστο αποτέλεσμα μπορεί να επιτευχθεί με συνδυασμό συστηματικών ΜΣΑΦ (για εσωτερική χρήση) και εξωτερικών - με τη μορφή αλοιφών, κρεμών ή γέλης. Η δεύτερη επιλογή παρέχει σημειακή επίδραση στην πάσχουσα άρθρωση, ενώ έχει ελάχιστη επίδραση στην πέψη.

κορτικοστεροειδή (στεροειδή φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος)

Τα ορμονικά φάρμακα (ΗΑ) χρησιμοποιούνται συνήθως για τα λεγόμενα. Στεροειδές αποκλεισμό του γόνατος σε περιπτώσεις όπου τα ΜΣΑΦ δεν επαρκούν για τη μείωση του πόνου και της φλεγμονής.

Οι ενέσεις γλυκοκορτικοειδών θεωρούνται η τελευταία λύση στην ιατρική αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος. Παρέχουν ανακούφιση μόλις 20 λεπτά μετά την κατάποση, αλλά μπορεί να οδηγήσουν σε ορμονικές ανισορροπίες και βλάβη του χόνδρου εάν ληφθούν ακατάλληλα. Πολλοί ορθοπεδικοί προτιμούν τη χειρουργική επέμβαση στο γόνατο από τη μακροχρόνια θεραπεία με ΗΑ λόγω παρενεργειών.

Χονδροπροστατευτικά στη θεραπεία της αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος

Χονδροπροστατευτικά ενεργά συστατικά που βασίζονται σε εκχυλίσματα από φλέβες και χόνδρους βοοειδών, θαλάσσιων ψαριών και οστρακοειδών συμβάλλουν στην αποκατάσταση του αρθρικού χόνδρου και επομένως είναι απαραίτητα για την αποτελεσματική θεραπεία της αρθροπάθειας του γόνατος. Τα χονδροπροστατευτικά περιέχουν μεγάλο αριθμό γλυκοζαμινογλυκανών - φυσικά πολυμερή από τα οποία κατασκευάζεται ο ιστός του χόνδρου. Ως εκ τούτου, καθιστούν τα χονδροκύτταρα (κύτταρα χόνδρου) πιο σταθερά, προάγουν την ανάπτυξή τους, εμπλουτίζουν το αρθρικό υγρό.

Σε αντίθεση με τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα, τα χονδροπροστατευτικά δεν έχουν πρακτικά αντενδείξεις. Παρέχουν ένα σωρευτικό, παρατεταμένο αποτέλεσμα - οι πρώτες βελτιώσεις εμφανίζονται μετά από 1-3 μήνες μετά την εισαγωγή και η διάρκεια του μαθήματος είναι 3-6 μήνες.

ερεθιστικά του δέρματος

Τα εξωτερικά σκευάσματα για τη θεραπεία της αρθρώσεως του γόνατος με τοπικό ερεθισμό βελτιώνουν την κυκλοφορία του αίματος και τη διατροφή της άρθρωσης και επίσης αποσπούν την προσοχή του ασθενούς από τον πόνο. Για το σκοπό αυτό, χρησιμοποιούνται αλοιφές, τζελ, κρέμες και βάλσαμα με βάση φυσικά συστατικά - δηλητήριο μέλισσας, εκχύλισμα πάπρικας.

Παρουσία αλλεργικής αντίδρασης (επίμονη ερυθρότητα και πόνος του δέρματος, εξάνθημα), κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της γαλουχίας, καθώς και με την παρουσία άλλων αντενδείξεων, είναι καλύτερο να αποφεύγετε τις θερμαντικές αλοιφές για τη θεραπεία της αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος και περιοριστείτε σε ζεστά μπάνια, εφαρμογές και τοπικούς αντιφλεγμονώδεις παράγοντες.

προθέσεις αρθρικού υγρού

Εάν υπάρχει πολύ λίγο αρθρικό υγρό στην άρθρωση, η ολίσθηση των επιφανειών της άρθρωσης διαταράσσεται. Και πάνω απ 'όλα, ο χόνδρος αρχίζει να λιμοκτονεί επειδή το αρθρικό υγρό που τον τρέφει σαν σφουγγάρι παρέχει κανονικά θρεπτικά συστατικά για την ανάπτυξη και τη συντήρηση του χόνδρινου ιστού. Προκειμένου να αποφευχθεί η καταστροφή των κυττάρων και η μηχανική τριβή του χόνδρου του γόνατος, ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει ενέσεις με υαλουρονικά παράγωγα υψηλού μοριακού χαρακτήρα. Οι ενέσεις του φαρμάκου στη θεραπεία της αρθροπάθειας της άρθρωσης του γόνατος (ιξωδοσυμπλήρωση) γίνονται απευθείας στην κάψουλα της άρθρωσης, η οποία παρέχει ταχεία ανακούφιση, η οποία διαρκεί από 3 έως 12 μήνες μετά την ολοκλήρωση του μαθήματος. Ωστόσο, κατά την εισαγωγή προθέσεων, ο κίνδυνος νεκρωτικών αλλαγών ή λοιμώξεων στην άρθρωση παραμένει.

Αντισπασμωδικά, αναλγητικά, μυοχαλαρωτικά

Σε περιπτώσεις που οι σπασμοί και η μυϊκή ένταση εμποδίζουν τον ύπνο, προκαλούν πόνο κατά την κίνηση, ο γιατρός συνταγογραφεί αντισπασμωδικά και μυοχαλαρωτικά.

Τα απλά αναλγητικά δεν χρησιμοποιούνται στη θεραπεία της αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος, καθώς καλύπτουν τον πόνο, αλλά δεν ανακουφίζουν από τη φλεγμονή. Μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε ή τα διαθέσιμα ΜΣΑΦ χωρίς συνταγή γιατρού για έως και 10 ημέρες, μετά από τις οποίες απαιτείται αξιολόγηση.

Μορφή απελευθέρωσης φαρμάκων για τη θεραπεία της αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος

Για τη διευκόλυνση των ασθενών, παράγονται φάρμακα για τη θεραπεία της αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος σε διάφορες μορφές. Υπάρχει διαφορά μεταξύ τους και ποιο να διαλέξω;

Τα σκευάσματα για τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος έχουν διαφορετικές μορφές απελευθέρωσης: φακελάκια, ενέσεις, αλοιφές, δισκία. Επιλέξτε αυτό που σας ταιριάζει καλύτερα.

Κάψουλες, φακελάκια και ταμπλέτες για τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος

Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, τα κορτικοστεροειδή, τα χονδροπροστατευτικά και τα μυοχαλαρωτικά είναι διαθέσιμα σε από του στόματος μορφές. Σε αυτή την περίπτωση, είναι εύκολο να δοσολογηθούν, η λήψη είναι δυνατή χωρίς τη συμμετοχή ιατρικού προσωπικού, είναι εύκολο να ελεγχθεί ποιο μέρος του μαθήματος έχει ήδη ολοκληρωθεί. Όταν λαμβάνονται από το στόμα, τα χονδροπροστατευτικά και τα ΜΣΑΦ έχουν αρκετά υψηλή βιοδιαθεσιμότητα (ειδικά με τη μορφή φακελίσκου).

ενέσιμα διαλύματα

Με τη μορφή ενέσεων, μπορείτε να πάρετε τα ήδη αναφερθέντα ΜΣΑΦ, ΗΑ, χονδροπροστατευτικά και μυοχαλαρωτικά, καθώς και προθέσεις αρθρικού υγρού. Αυτή η μέθοδος φαρμακευτικής θεραπείας της αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος έχει μέγιστη βιοδιαθεσιμότητα.

Αυτή η μέθοδος φαρμακευτικής θεραπείας της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος είναι ασφαλής για την πέψη, αλλά είναι επιθυμητό οι ενέσεις (ενδοφλέβιες, ενδομυϊκές στην περιοχή της άρθρωσης ή ενδοαρθρικές) να γίνονται από εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό. Οι ενδομυϊκές ενέσεις στους γλουτούς ή τους μηρούς μπορούν να γίνουν ανεξάρτητα.

Προϊόντα για εξωτερική χρήση

Τοπικά ερεθιστικές, αντιφλεγμονώδεις και χονδροπροστατευτικές αλοιφές χρησιμοποιούνται εξωτερικά για τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος. Το πλεονέκτημα αυτής της χορήγησης φαρμάκου είναι η άμεση επίδραση στον προσβεβλημένο ιστό. Αλλά ο δερματικός φραγμός στέκεται εμπόδιο στα ενεργά συστατικά - δυστυχώς συχνά μόνο το 5% των ενεργών συστατικών εισέρχεται στα επιθυμητά στρώματα ιστού.