Χάρη στην ξένη έρευνα, διαπιστώθηκε ένα πρόβλημα που δημιουργεί το έδαφος για αποκλίσεις στο λαιμό. Με βάση τα δεδομένα που ελήφθησαν, η μέθοδος εξάλειψης της αναπτύχθηκε και επαληθεύτηκε και όπως έχουν δείξει μελέτες, αυτή η μέθοδος θεραπείας είναι κατάλληλη για την πρόληψη προβλημάτων με το λαιμό καθώς και για όσους έχουν ήδη συμβεί πόνο, καταγγελίες, περιορισμό της κινητικότητας και της κυκλοφορίας του αίματος σε αυχενικά αγγεία που επηρεάζουν τους πονοκεφάλους, την ασταθής πίεση ή τη ζάλη.
Όπως είναι γνωστό από τα στατιστικά στοιχεία της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, το 80% του ενήλικου πληθυσμού των βιομηχανικών χωρών υποφέρουν από οστεοχονδρία από τράχηλο και τον σχετικό πονοκέφαλο καθώς και ζάλη και γενική επιδείνωση.
Φαίνεται ότι αυτό δεν προκαλεί έκπληξη - ο λαιμός είναι συνεχώς υπερφορτωμένος με μεγάλη εργασία στον υπολογιστή και συχνή χρήση κινητών συσκευών και με το γενικό χαμηλό επίπεδο σωματικής δραστηριότητας, αυτό επηρεάζει την υγεία. Όπως έδειξαν μελέτες, όλοι αυτοί οι παράγοντες κάνουν μόνο το πρόβλημα χειρότερο και δεν είναι η αιτία.
Μέχρι στιγμής, το πρόβλημα της βλάβης στη αυχενική σπονδυλική στήλη έχει ενισχύσει τόσο πολύ που λένε ήδη: "Πρέπει να ζήσουμε μαζί του". Αυτό δεν συμβαίνει ότι οι πιθανότητες ανάκαμψης αυξάνονται όταν αναπτύσσονται διάφοροι οργανισμοί και ανεξάρτητοι ερευνητές στον τομέα της ιατρικής.
Από το 1993, ένας χειροκίνητος θεραπευτής από την Ελβετία έχει αφιερώσει τον εαυτό του στο René-Claudius Schümperli για μια πηγή ασθενειών της αυχενικής σπονδυλικής στήλης και της μεθόδου θεραπείας.
Μέθοδοι για τη θεραπεία της οστεοχονδρισμού του λαιμού
Όπως και τώρα και τώρα, οι περισσότερες από τις υπάρχουσες μεθόδους έδωσαν το προσωρινό αποτέλεσμα στην καλύτερη περίπτωση. Οι χειροκίνητες τεχνικές, τα μασάζ και ακόμη και η συμβατική θεραπεία με σταγόνες και ενέσεις με ειδικά φάρμακα μπορούν να βελτιώσουν την κατάσταση, να ανακουφίσουν τον πόνο, αλλά μετά από λίγο τα συμπτώματα που επέστρεψαν.
Η οστεοχονδρία δεν είναι κρύο, δεν μπορούν να τους θεραπεύσουν και στη συνέχεια να "καταγράψουν" ξανά. Κάτι εμπόδισε τη θεραπεία.
Τα χρόνια της αναζήτησης της αιτίας του προβλήματος στέφθηκαν με την επιτυχία του κ. Schümperli το 2006. Μετά από υποστήριξη υποστήριξης του προσώπου του Rainer Seibel, διευθυντή του Ινστιτούτου Ακτινολογίας της Πόλης Mülhaim (Γερμανία), ο Rene ήταν σε θέση να βρει την καλύβα της καλύβας.
Περαιτέρω μελέτες διήρκεσαν μέχρι το 2008, και χάρη σε αυτό, η σύνδεση μιας τέτοιας μετατόπισης με την αυχενική οστεοχονδρία και τις κυκλοφοριακές διαταραχές διευκρινίστηκε. Το γεγονός είναι ότι ο πρώτος αυχενικός σπόνδυλος (το όνομά του στην ιατρική είναι "Atlant") σχηματίζει μια άρθρωση με το κεφάλι. Εάν η σύνδεση αυτή μετατοπιστεί, αυτή η σύνδεση είναι αποκλεισμένη, γι 'αυτό και η κεφαλή είναι ελαφρώς κλίση στην αρχή και, δεύτερον, η ίδια η σύνδεση (εν όλω ή εν μέρει) εμποδίζεται. Αυτό αφαιρεί το λαιμό από την κανονική ισορροπία και το ημερήσιο φορτίο είναι εσφαλμένα κατανεμημένο. Ως αποτέλεσμα, οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι και οι ίδιοι οι σπόνδυλοι υποφέρουν - η διαδικασία της καταστροφής τους αρχίζει με άλλα λόγια, την οστεοχονδρία.
Επιπλέον, αυτό γίνεται πιο δύσκολο από το γεγονός ότι λόγω της μετατόπισης της ροής του αίματος, αυτό διαταράσσεται από τα αγγεία του τραχήλου, που οδηγεί σε πονοκεφάλους, ημικρανίες, ζάλη, διαταραχές ύπνου και αίσθημα κόπωσης. Και αυτά τα συμπτώματα είναι τα πρώτα ανησυχητικά κουδούνια που δεν είναι αποδεκτά να δώσουν προσοχή.
Στις εικόνες της μαγνητικής τομογραφίας, ο μετατοπισμένος πρώτος αυχενικός σπόνδυλος (αριστερά εικόνα) είναι ορατή. Τα φωτεινά σημεία (στα δεξιά στα δεξιά) υποδηλώνουν τις πλευρικές μάζες της Ατλάντα. Η ασυμμετρία λέει ότι οι σπόνδυλοι των σπονδύλων
Με βάση την έρευνα, αναπτύχθηκε μια επιρροή σημείων για την εξάλειψη της μετατόπισης ή, όπως λένε οι άνθρωποι, "επεξεργασία της Ατλάντα". Στη Γερμανία συνιστάται η μέθοδος χρήσης στην παραδοσιακή ιατρική, αλλά τα προβλήματα αυτά δεν επιλύονται γρήγορα - μέχρι στιγμής έχει ληφθεί υπόψη η μέθοδος.
Ενόψει αυτού, ιδρύθηκε ένας ιδιωτικός οργανισμός, η οποία δίδαξε τη διαδικασία για τη διόρθωση της θέσης της Ατλάντα ή της SO -που ονομάζεται "θεραπεία Atlas".
Χρησιμοποιείτε ένα φαινόμενο υλικού σημείου που βασίζεται σε δόνηση υψηλής συχνότητας και στοχεύει στους βαθιούς μύες του λαιμού και κρατά την Ατλάντα σε λάθος θέση.
Με αυτόν τον τρόπο μπορείτε να σφίξετε με ασφάλεια τους σπονδύλους στη φυσική σας θέση. Ως αποτέλεσμα, ο λαιμός ανακάμπτει όταν ο πρώτος αυχενικός σπόνδυλος δεν έχει πλέον μετατοπιστεί και η ροή του αίματος στο κεφάλι είναι χωρίς δυσκολία. Φαίνεται ότι η εκπληκτική μέθοδος και κάθε δευτερόλεπτο πρέπει να το χρησιμοποιήσει, αλλά οι δυσκολίες συμβαίνουν στο δρόμο σας.
Το κύριο πράγμα είναι ο λόγος για την εμφάνιση μιας τέτοιας μετατόπισης. Παραδόξως, δεν είναι μυστικό για το φάρμακό μας ότι το 90% των ανθρώπων γεννιούνται με ζημιά στο λαιμό. Κάπου είναι ένας γιατρός να κατηγορεί, σε ορισμένες περιπτώσεις μια στριμμένη ή στενή πισίνα, ένα μεγάλο βάρος του εμβρύου, τη λειτουργία "καισαρικής τομής" και άλλους λόγους. Ήδη από το 1986, το βιβλίο "Νευρολογία του νεογέννητου" γράφτηκε για το θέμα αυτό για το θέμα αυτό, όπου όχι μόνο καθόρισε την παρουσία τραυματισμού γέννησης στο 87% των ασθενών, αλλά και την επιθυμία να κλείσει τα μάτια του, ειδικά από το θέμα περισσότερο από 40 χρόνια πριν από την έρευνά του.
Εάν αναγνωρίσουμε τη μετατόπιση του πρώτου τραχηλικού σπονδύλου στην ιατρική, πρέπει να αναγνωρίσετε την αιτία μιας τέτοιας μετατόπισης και αυτό θα επηρεάσει έντονα την ευθύνη των γιατρών (όχι μόνο στη δική μας αλλά και στην ευρωπαϊκή κοινωνία).
Παρ 'όλα αυτά, ο τραυματισμός που λαμβάνεται κατά τη διάρκεια της γέννησης δεν είναι πάντα ορατός από την παιδική ηλικία και επηρεάζει μόνο τον ασθενή κατά την ωρίμανση. Ακολουθεί ένα παράδειγμα. Στο κάτω μέρος της ακτίνας x μπορείτε να δείτε την κανονική κάμψη της αυχενικής σπονδυλικής στήλης - ελαφρώς προς τα εμπρός.
Ο λαιμός του ασθενούς με μετατόπιση στον πρώτο αυχενικό σπόνδυλο. Προφανώς δεν υπάρχει μόνο μια μικρή απόσπαση της προσοχής στο λαιμό, αλλά λίγο ταλάντευση, δηλαδή σε αυτή την κατάσταση δεν είναι προσαρμοσμένη στη σωστή κατανομή του φορτίου. Ο ασθενής διαγνώστηκε με οστεοχονδρία της περιοχής του τραχήλου.
Στη δεξιά πλευρά, μια x -ακινητοποίηση του ίδιου ασθενούς εμφανίζεται λίγους μήνες μετά τη θεραπεία του Atlast - ο λαιμός αρχίζει να αγοράζει τη σωστή κάμψη. Αποκαθίσταται.
Ως εκ τούτου, η θεραπεία της οστεοχονδρισμού του λαιμού μπορεί να πραγματοποιηθεί με επιτυχία και τα προβλήματα που συνοδεύετε: πονοκέφαλος, ζάλη, κούραση θα επιστρέψει. Φυσικά, μην ξεχνάτε ότι η πρόληψη είναι η καλύτερη προστασία. Παρεμπιπτόντως, είναι επίσης σημαντικό η τεχνολογία να είναι κατάλληλη για τη θεραπεία των παιδιών.
Ευχόμαστε σε όλους τους άλλους μια υγιή σπονδυλική στήλη και να προστατεύσουμε το λαιμό.